Kent, kendisine Oea (ί α) adını veren Thera (Santorini) adasından Yunanlılar tarafından M.Ö. 7. yüzyılda kuruldu. Thera'da (Santorini) α, ί, Yunanistan'ın yanı sıra Yunanistan'daki bir başka Trablusgarp Ο adlı bir köy var. Yunanlılar, büyük olasılıkla, batı kıyısında kolonilerini kurdukları küçük ve kolayca savunulabilir yarımada bulunan doğal limanı tarafından bölgeye çekildiler. Ardından kent, (Kuzey Afrika kıyısında, Trablusgarp'ın doğusunda yer alan ve Mısır'ın ortasında yer alan bir Yunan kolonisi) Cyrenica'nın hükümdarlarının ellerine geçmesine karşın, Karayinliler daha sonra bunu Yunanlılardan temizlediler.

M.Ö. 2. yüzyılın ilerleyen yarısında, eseri Afrika eyaletine dahil eden Romalılara aitti ve ismi de "Syrtica Bölgesel" idi. M.Ö. 3. yüzyılın başlarında, bölge "üç şehrin bölgesi", yani Oea (yani modern Trablus), Sabratha ve Leptis Magna'yı anlatan " Bölge" olarak anıldı. Muhtemelen, Leptis Magna yerlisi Septimius Severus tarafından ayrı bir eyalet rütbesine yükselmiştir.

Marcus Aurelius (Roma kralı)

Roma'da yüzyıllardır süren habitata rağmen, (genellikle daha sonraki binalarda entegre edilir) yayılmış sütun ve başkentlerin dışında gözle görülür tek Roma kalıntıları M.S. 2. yüzyıldan kalma Marcus Aurelius'un Gemisi. Trablusgarp'ta sürekli yerleşim olması, örneğin Sabratha ve Leptis Magna'nın aksine, sakinlerin ya eski binalardan taş döşemiş ya da üzerinde inşa edilmiş olup, büyük oranda çıkarılmamış olarak sokakların altına gömmeleri anlamına geliyor.

5. ve 6. yüzyıllarda kısmen Batı Roma İmparatorluğu'nun çökmesinin ardından Akdeniz dünyasına yayılmakta olan siyasi huzursuzluk ve işgalci Vandalılar'ın baskısı nedeniyle, Trablusgarp bölgesinin bir miktar ekonomik çöküntü içinde olduğunu gösteren kanıtlar bulunmaktadır.

El Baladhuri'ye göre Trablus, Kuzey Afrika'nın tersine, İskenderiye'nin 22. yılında, M.S. 30 Kasım 642 ile 18 Kasım 643 tarihleri arasında Müslümanlar tarafından kaçırıldı. Fethin ardından Trablus, Kahire, Mısır (ilk Fatimids ve daha sonra Mamluklar) ve Ifrikiya'daki (Arap Fihridleri, Muhallabiler ve Ağlamevi hanedanları) hanedanlarla yönetildi. Bir süre Berber Almohad imparatorluğu ve Hafsids krallığının bir parçasıydı.

16. ila 19. yüzyıllar

Trablus'un Piri Reis'in tarihi haritası

1510 yılında, İspanya için Oliveto Kontu Pedro Navarro tarafından çekildi ve 1530 yılında, Malta ile birlikte, son zamanlarda Osmanlı Türkleri tarafından Rodos adasındaki kalelerinden sürgün edilen St. John Şövalyeleri'ne verildi. Kendilerini çok düşmanca bir bölgede bulan Şövalyeler şehrin duvarlarını ve diğer savunmalarını geliştirdiler. Bir dizi eski binanın (muhtemelen bir Roma kamu banyosu da dahil) tepesinde inşa edilmiş olmasına rağmen, Trablus şatosunun (veya "Assaraya al-Hamra"nın en eski savunma yapılarının çoğu yani "Kırmızı Şato") St John Şövalyeleri tarafından atfediliyor.

Daha önce Rhodes'taki üslerinden korsanlıkla savaşmış olan Şövalyelerin şehri ele geçirmesinin sebebi, İspanyol işgalinden önce olduğu Barbary korsanlarının yuvasına dönmesini engellemek. Akdeniz'deki Hıristiyan nakliyat rotalarının yol açtığı aksamalar, İspanya'nın kentin işgalinin başlıca teşviklerinden biriydi.

Tripoli, 1675, John Seller haritası

Şövalyeler şehri 1551 yılına kadar bir takım sıkıntılarla korumuş ve Müslüman Türk Turgut Reis liderliğindeki Osmanlılara teslim olmaya zorlanmışlardı. Turgut Reis Trablus paşası olarak görev yaptı. Yönetiminde, şehri süsleyip kurdu ve Kuzey Afrika Kıyısı boyunca yer alan en etkileyici şehirlerden biri yaptı. Turgut 1565 yılında öldükten sonra Trablus'a da gömülmüştü. Cesedi, Osmanlı'nın adanın kuşatması sırasında düştüğü Malta'dan, Trablus'taki sarayının yakınında kurulmuş Sidi Darghut Camii'ndeki bir mezara götürüldü. Saray o zamandan beri yok oldu (sözde "Osmanlı hapishanesi" ile Marcus Aurelius'un Koyu arasında yer alıyordu), ancak cami, mezarıyla birlikte hala Bab Al-Bahr kapısının yakınında duruyor.

Osmanlı Türkleri tarafından yakalandıktan sonra, Trablusgarp bir kez daha Barbar korsanların operasyonlarına zemin hazırladı. Batının onları tekrar yerlerinden etmeye yönelik pek çok girişiminden biri de, 1675 yılında John Narborough'a karşı gerçekleşen ve canlı bir görgü tanığı hesabının hayatta kaldığı Kraliyet Donanması saldırısıydı.

Hollanda gemileri Reinier Nooms, ca.1650

Bu dönem (1551-1711) Osmanlı hükümdarlığı sık sık yerel Yenilik Kolordusu tarafından engellendi. Yerel yönetimin infazcıları olarak görev yapmak isteyen Janissaries'in kaptanı ve arkadaşları çoğunlukla fiili yöneticiler oldular.

1711 yılında, Türk kökenli bir Yenilikçi olan Ahmed Karamanlı, Osmanlı valisi "Paşa"yı öldürdü ve kendisini Trablusgarp bölgesinde hükümdar olarak kurdu. 1714'e kadar, Karamanlı hanedanlığını müjdeleyen Osmanlı Sultanı'ndan bir nevi yarı bağımsızlık ilan etmişti. Trablusgarp Paşaları'nın Sultan'a düzenli olarak geçici bir vergi ödemesi beklenmesine karşın, bağımsız bir krallığın diğer bütün yönleriyle yöneticileri vardı. Bu düzen, 1835'te Osmanlı İmparatorluğu'nun bir iç mücadeleden yararlanarak otoritesini yeniden kurduğu zamana kadar, küstahça korsan ve şantaj ile birlikte, soyundan gelenlerin egemenliği altında devam etti.

Trablusgarp'daki Osmanlı ili (vilayet) (Kirianicalı sancak dahil), Akdeniz'in batısındaki Tunus ile doğudaki Mısır arasındaki güney kıyısında yer alıyor. Kentin dışında bölge Cyrenaica (Barca platosu), Aujila depresyonundaki vaha zinciri, Fezzan ve kumlu ve katı atık alanlarıyla birbirinden ayrılmış Ghadames ve Ghat vahası'ı içeriyor.

Berberi Savaşları

1804 yılındaki Birinci Barbi Savaşı sırasında İkinci Trablusgarp Limanı Savaşı'nda yanan Amerika Birleşik Devletleri Donanması ağır firkateyni USS Philadelphia

19. yüzyılın başlarında, Trablus'taki korsan uygulamaları nedeniyle ayaklanma iki defa ABD ile savaşa girdi. Mayıs 1801'de paşa, ABD hükümetinin Trablus ile imzalanan 1796 Anlaşması uyarınca ticaretlerinin korsanlıktan korunması için 1796 yılından beri ödediği hürmette (83 bin dolar) artış talebinde bulundu. Talebi üçüncü Başkan Thomas Jefferson reddetti ve ABD'den Trablusgarp'ı ablukaya bir deniz gücü gönderildi.

Birinci Barbi Savaşı (1801-1805) dört yıl sürdü. 1803'te, Trablusgarp savaşçıları ABD Donanması ağır firkateyni Philadelphia'yı ele geçirdi ve komutanı Yüzbaşı William Bainbridge'i ve tüm mürettebatı esir olarak aldı. Bu, Philadelphia'nın karaya sarılmasından sonra kaptan Trablus limanına çok yakın gitmeye çalıştı. Birkaç saat önce ve Trablusgarp'ın Philadelphia'ya ateş ettiği halde hiçbiri Philadelphia'yı vurmamasına rağmen, Yüzbaşı Bainbridge teslim olma kararını verdi. Philadelphia daha sonra Amerikalılara karşı çevrildi ve Trablusgarp Limanı'nda subaylar ve mürettebatı Trablus'ta esir tutulurken bir silah pili olarak demirledi. Ertesi yıl, ABD Donanması'ndan Teğmen Stephen Decatur, savaş gemisini düşman ellerinde tutmak yerine geri alıp yakmak için başarılı bir gece baskını yaptı. Decatur'un adamları Philadelphia'yı ateşe verdi ve kaçtı.

Savaşta yaşanan önemli bir olay, diplomatik Konsolos William Eaton'un Paşanın yerini sürgünde yaşayan ve ABD'nin bütün isteklerine kabul etme sözü vermiş büyük bir kardeşe verme amacına yönelik girişimiydi. ABD'li Askerler, Denizciler ve Deniz Kuvvetlerinin karma bir gücünün başında bulunan ve yaklaşık 500 askerden oluşan Yunan, Arap ve Türk paralı askerleri bulunan Eaton, İskenderiye, Mısır'dan Mısır'ın İskenderiye ve üç Amerikan savaş gemisinin de yardımıyla Mısır'daki Çölü'nde yürüyüş yaptı. Bundan kısa bir süre sonra, 3 Haziran 1805'te barış sona erdi. Paşa taleplerini sonlandırdı ve Trablus ile imzalanan 1805 Anlaşması uyarınca Philadelphia mahkumları için 60 bin dolar fidye aldı.

1815 yılında, daha fazla öfke ve daha önceki yenilginin aşağılanmasından dolayı, Kaptan Bainbridge ve bir Amerikan filosunun başındaki Stephen Decatur Trablus'u tekrar ziyaret ederek paşa'yı ABD'nin taleplerine uymaya zorladılar. Bkz. İkinci Barbary Savaşı.

Geç Osmanlı dönemi

Trablus'un eski şehir medina kasabasında Osmanlı Saatleri Kulesi

1835'te Osmanlılar, doğrudan otoritelerini yeniden sağlamak için yerel bir iç savaştan yararlandılar. Bu tarihten sonra, Trablusgarp, Sublime Porte'nin doğrudan kontrolü altındaydı. 1842 ve 1844'teki ayaklanmalar başarısız oldu. 1881 Fransa'nın Tunus işgali sonrasında Osmanlılar Trablus'taki garnizonlarını önemli ölçüde artırdılar.

İtalya dönemi

İtalya uzun zamandır Trablusgarp'ın nüfuz alanına düştüğünü ve İtalya'nın devlet içinde düzeni koruma hakkına sahip olduğunu iddia etmişti. Trablusgarp'ta yaşayan vatandaşlarını Osmanlı hükümetinden korumak bahanesiyle, örgüt 29 Eylül 1911'de Osmanlılara karşı savaş ilan etti ve Trablus'u ilhak etme niyetini duyurdu. 1 Ekim 1911'de, Yunanistan'ın Prevesa kentinde bir deniz savaşı ve üç Osmanlı gemisi imha edildi.

Lozan Antlaşması uyarınca, halifeye dini otorite kullanma izni verilmesine karşın İtalyan egemenliği Osmanlılar tarafından tanındı. İtalya savaş sonrasında resmen özerklik tanımasına karşın bölgede kademeli olarak işgal etti. Başlangıçta tek bir koloninin parçası olarak yönetilen Trablusgarp ve çevresindeki eyalet, 26 Haziran 1927'den 3 Aralık 1934'e kadar ayrı bir koloniydi ve Kuzey Afrika'daki bütün İtalyan malları tek bir koloniyle birleştirildi. 1938 yılına kadar Trablus'ta, 39 bin 96 İtalyan'ın da aralarında yer aldığı 108 bin 240 kişi yaşıyordu.

Trablusgarp İtalyan yönetimi altında dev bir mimari ve kentsel gelişim geçirdi: İtalyanların yaptığı ilk şey 1920'lerin başlarında bir kanalizasyon sistemi (o zamana kadar eksikti) ve çağdaş bir hastane yaratmaktı.

Eyaletin kıyısında 1937-1938 yıllarında, Trablus ve Tunus'un sınırından Mısır sınırına giden bir yol olan Litoranea Balbia'nın bir kısmı inşa edildi. İtalya'nın Trablusgarp ilçesine verilen araba etiketi "TL" idi.

Fiera internazionale di Trablus (Trablus Uluslararası Fuarı)

Dahası, İtalyanlar - Trablusgarp'ın 1927'de kurulan Trablusgarp Uluslararası Fuarı'nı tanıtmak amacıyla - Afrika'nın en eski ticaret fuarı olarak kabul ediliyor. Sözde Fiera internazionale di Trablus 1930'larda sömürge dünyasının önde gelen uluslararası "Fuarlarından" biriydi ve İtalyan Libya'nın bir gösterisi olarak Trablus Grand Prix ile birlikte uluslararası platformda tanıtıldı.

İtalyanlar, ilk olarak 1925 yılında Trablus'un dışındaki bir yarış pistinde düzenlenen uluslararası bir motor yarışı olan Trablus Grand Prix'i kurdular. Trablusgarp Grand Prix 1940 yılına kadar gerçekleşti. Libya'daki ilk havaalanı olan Mellaha Hava Üssü, 1923 yılında Trablus'taki yarış pisti yakınında İtalyan Hava Kuvvetleri tarafından kuruldu. Havaalanına şu anda Mitiga Uluslararası Havalimanı adı veriliyor.

Trablusgarp'ın, Ağustos 1941'de Trablusgarp ve Bingazi'de kullanılan tren gibi, 1.435 mm'lik (56.5'lik) bir ölçüyle (646 millik) 1.040 kilometrelik (646 millik) yeni bir demiryolu bağlantısı bulunan trabarı bile vardı. Ancak savaş (İtalyan Ordusunun yenilgisiyle) gelecek yıl inşaatı durdurdu.

Trablusgarp, Trablusgarp ve Cyrenaica illerinin müttefik güçler tarafından ele geçirildiği 1943 yılına kadar İtalya tarafından kontrol ediliyordu. Kent, 23 Ocak 1943'te İngiliz Sekizinci Ordusunun askerlerine teslim oldu. Trablusgarp daha sonra 1951 yılındaki bağımsızlığa kadar İngilizler tarafından yönetildi. İtalya, Müttefiklerle 1947 yılında imzalanan barış antlaşması'nın şartları uyarınca Libya'ya yönelik bütün iddialardan vazgeçti.

Kaddafi

Albay Muammer Kaddafi 1 Eylül 1969'da Libya lideri oldu.

15 Nisan 1986'da, ABD Başkanı Ronald Reagan Trablus ve Bingazi'ye karşı El Dorado Kanyonu Operasyonu adlı büyük çaplı bombalı saldırıların emrini vererek, 45 Libyalı ordu ve hükümet personelinin yanı sıra 15 sivilin öldürülmesini emretti. Grev, ABD'nin Libya'nın Doğu Berlin Büyükelçiliği'nden gelen ve 5 Nisan'da Batı Berlin'de ABD'li askerlerin sık uğradığı La Belle discothèque'de meydana gelen bombalı bir patlamada Libya lideri Muammer Kaddafi'nin parmağı olduğunu ileri süren teleks mesajları sonrasında geldi. ABD'nin 15 Nisan'da düzenlediği misilleme saldırısında hayatını kaybettiği iddia edilen yerler arasında Kaddafi'nin evlat edinen kızı Hannah da yer alıyor.

Güvenlik Konseyi'nin 748 sayılı Kararı uyarınca Nisan 1992'de Libya'ya uygulanan Birleşmiş Milletler yaptırımları Eylül 2003'te kaldırıldı ve Trablusgarp Limanı'ndan trafiğin artmasına ve kent ekonomisi üzerinde olumlu bir etki yarattı.

Libya İç Savaşı

Trablus Savaşı sırasındaki ön hatlar (20-28 Ağustos 2011)

Şubat ve Mart 2011'de Trablusgarp yoğun hükümet karşıtı gösteriler ve şiddet eylemlerine ve yüzlerce kişinin ölümüne ve yaralanmasına yol açan hükümet tepkilerine tanık oldu. Bazı protestolara kentin Yeşil Meydanı sahne aldı. Kaddafi karşıtı protestolar sonunda ezildi ve Trablusgarp Kaddafi yanlısı mitinglere sahne oldu.

Kaddafi'ye sadık şehir savunmaları arasında, Bab el Aziziye'deki (Kaddafi'nin ana konutunun bulunduğu) askeri karargâh ve Mitiga Uluslararası Havalimanı yer aldı. Libya Hava Kuvvetleri albayı Ali Atiyya 13 Mart'ta devrime girişerek katıldı.

Şubat ayı sonlarında, isyancı güçler Trablus'un batısına yaklaşık 50 km (31 mi) mesafedeki bir kent olan Zawiya'nın kontrolünü ele geçirerek, başkentteki Kaddafi yanlısı güçlere yönelik tehdidi artırdılar. Bunu izleyen Zawiya savaşı sırasında, sadık güçler kenti kuşattı ve 10 Mart'a kadar yeniden ele geçirdiler.

2011'de Libya'ya yönelik askeri müdahale 19 Mart'ta bir BM'yi uygulamak üzere başladı. ülke üzerindeki uçuşa yasak bölge, bir kez daha hava saldırısına uğradı. Bu, Trablusgarp'ın 1986 yılındaki ABD hava saldırılarından bu yana ikinci, Kaddafi'nin ağır şekilde güçlendirilmiş kompleksi olan Bab al-Azizia'yı bombalayan 1986 hava saldırısından bu yana ikinci kez bombalanmasıydı.

Temmuz ve Ağustos aylarında, Libya’da çevrimiçi devrimci topluluklar, hükümet yanlısı araçlar ve sınır kapılarına isyancı askerlerin düzenlediği saldırılarla ilgili tweet ve güncellemeler yayınladı. Bu tür bir saldırıda, Saif el İslam Kaddafi ve Abdullah Senussi hedef alınmıştı. Ancak hükümet başkent içinde devrimci faaliyetleri reddetti.

İlk ayaklanmadan aylar sonra, Nafusa Dağları'ndaki asi güçler kıyıya doğru ilerleyerek 21 Ağustos'ta Zawiya'yı geri aldılar ve Trablus'a ulaştılar. 21 Ağustos'ta, isyancılar tarafından hemen adlandırılan Şehitler Meydanı'nın simgesel Yeşil Meydanı isyancıların kontrolü altına alındı ve Kaddafi yanlısı afişler yerle bir edildi ve yakıldı.

Kaddafi 1 Eylül'de verdiği bir radyo konuşmasında, Sosyalist Halk'ın Libyalı Arap Cemiriya başkentinin isyancıların Trablus'un kontrolünü ele geçirmeleri sonrasında Trablus'tan Sirte'ye taşındığını duyurdu.

Ağustos ve Eylül 2014'te, İslamcı silahlı gruplar orta Trablusgarp'taki denetimlerini uzattılar. Temsilciler Meclisi Tobruk'ta bir Yunan otomobil feribotuna operasyon düzenledi. Trablus'ta rakip bir Yeni Genel Kongre parlamentosu çalışmaya devam etti.

Trablus ve çevre banliyölerinin hepsi de Trablus'un sha'biyah (semt) bölgesinde yer alıyor. Libya'nın eski Cemahiriya siyasi sistemine göre, Trablus, Teoride kent nüfusunun farklı konuları tartıştığı ve kendi halk komitesini seçtiği Yerel Halk Kongresi'nden oluşuyor. şu anda 29 Yerel Halk Kongresi bulunuyor. Gerçekte, eski devrimci komiteler, komite ve kongre seçimlerini hükümetlerin şube ve ilçe kademelerinde yakından denetleyerek demokrasi sürecini ciddi ölçüde sınırlamışlardır, Trablusgarp istisna değildir.

Trablusgarp, ülke bakanlıklarından hiçbiri gerçekten başkentte yer almadığından bazen "Libya'nın salt başkenti" olarak anılıyor. Eski Ulusal Halk Kongresi bile her yıl Trablus'tan çok Sirte'de düzenleniyor. Kaddafi'nin Eylül 1988'de başlattığı radikal bir ademi merkeziyet programı kapsamında, dış irtibat (dış politika ve uluslararası ilişkilerden) ve bilgiden sorumlu olanlar dışındaki bütün Halk Komitesi sekreterlikleri (bakanlıklar) Trablus'un dışına taşındı. Diplomatik kaynaklara göre, eski Ekonomi ve Ticaret Sekreterliği Bingazi'ye taşındı; Kufra Sağlık Sekreterliği; ve geri kalanlar, biri hariç, Sirte'ye, Muammer Kaddafi'nin doğum yerine. 1993 yılı başlarında, Dış İrtibat ve Uluslararası İşbirliği Sekreterliği'nin Ra'nın Lanuf gazetesine nakledileceği duyuruldu. Ekim 2011'de Libya, Kaddafi dönemindeki ulusal ve yerel yönetimlerin sistemini lağveterek kontrolü tamamen eline alan Ulusal Geçici Konsey'e (N.T.C.) düştü.

Orta Trablusgarp'ın uydu görüntüsü

Trablus'un astronot görüşü

Trablusgarp, Libya'nın batı ucunda, Tunus sınırına yakın, Afrika kıtasında yer alıyor. Trablus'u Libya'nın ikinci büyük kenti olan Bingazi'den bin kilometreden fazla (621 Mil) ayırıyor. Kıyı koşullarında ise 300 km'den (190 mi) uzun süreyle Trablusgarp kıyıları boyunca yer alan kumlu alanlar ve lagünlerle alternatif mevcut.

Yönetim bölümü

2007 yılına kadar, "Sha'biyah" kenti, varoşları ve onların hemen çevresini içeriyordu. Eski idari sistemlerde ve tarih boyunca, çok daha büyük bir alanı olan bir eyalet ("wilayah") veya şehir devleti (sabit sınırlar olmasa da) vardı. Bu bölge bazen yanlışlıkla Trablusgarp olarak anılıyor, fakat daha uygun bir şekilde Trablusgarp olarak adlandırılmalıdır.

Trablusgarp'ın bir bölge olarak sınırları şudur:

• Murqub - doğu
• Cebal el Gharbi - güney
• Cafara - güneybatı
• Zawiya - batı

İklim

Trablus'un sıcak bir yarı kurak iklimi var (Köppen: BSh) sıcak ve kuru, uzun yazlar ve nispeten hafif ıslak kışlarla. Neredeyse yağmursuz olmasına rağmen, yaz ayları çoğu zaman 38°C'yi (100 °F) geçen sıcaklıklarla dolu ve sıcaktır; ortalama Temmuz sıcaklıkları 22 ile 33 °C (72 ve 91 °F) arasında. Aralık ayında sıcaklıklar 0 °C'ye (32 °F) kadar düşmesine karşın, ortalama sıcaklık 9 ile 18 °C (48 ve 64 °F) arasında bir seviyede düşük seyrediyor. Ortalama yıllık yağmur 400 milimetreden (16 inç) az. Son yıllarda kar yağdı.

Yağmur çok değişken olabilir. 1945 yılında yaşanan dev seller Trablus'u günlerce sular altında bırakmasına karşın, iki yıl sonra eşi görülmemiş kuraklık binlerce sığır başının ölümüne yol açtı. Yağmurdaki eksiklik, tüm ülkede olduğu gibi, şehirde kalıcı nehir veya akarsu yokluğuyla yansıtılır. Sınırlı suyun tahsisi, Dams ve Su Kaynakları Sekreterliği'nin varlığını garanti etmek için yeterli önem taşıyor ve su kaynaklarına zarar vermek ağır bir para cezası veya hapis cezası ile cezalandırılabiliyor.

Çölden kıyı şehirlerine su taşıyan bir boru hattı ağı olan Great Manmake Nehri, Trablus’a su kaynağı oluyor. Büyük tezgâh 1982 yılında Kaddafi tarafından başlatıldı ve kent sakinleri üzerinde olumlu bir etki yarattı.

Trablus halka açık alanlarla kaplı olmasına karşın, bunların hiçbiri büyük şehir parkları kategorisine uymuyor. Şehitler Meydanı, su kenarında palmiye ağaçlarıyla kaplı ve kentte manzaralar için kullanılan en bol bitki. Şehir merkezinin güneyindeki Trablus Hayvanat Bahçesi, büyük bir bitki, ağaç ve açık yeşil alan rezervine sahip ve ülkenin en büyük hayvanat bahçesine ev sahipliği yapıyor. Ancak belge 2009 yılından beri kapalı.

Libyalı ve uluslararası şirketlerin ofislerinin bulunduğu Trablusgarp'ın orta ticaret bölgesi.

Trablus, Misrata ile birlikte Libya ekonomisinin başlıca merkezlerinden biri. Ülkede bankacılık, finans ve iletişimin en önemli merkezlerinden biri olan banka, Libya'daki lider ticaret ve imalat şehirlerinden biri. Ülkenin en büyük şirketlerinin çoğu Trablusgarp'taki karargâhları ve ev ofislerinin yanı sıra uluslararası şirketlerin de yerlerini alıyor.

Üretilen başlıca mallar arasında işlenmiş gıda, tekstil, inşaat malzemeleri, giysi ve tütün ürünleri yer alıyor. Trablusgarp, Libya'ya yönelik yaptırımların 1999'da, yine 2003'te kaldırılmasından bu yana dış yatırımlarda bir artışın yanı sıra turizmde bir artış kaydetti. Kent limanının yanı sıra Libya'nın ana uluslararası havalimanı olan Trablusgarp International'da da trafiğin artırılması kaydedildi.

Kent, Omar Muktar Bulvarı'nda düzenlenen uluslararası bir sanayi, tarım ve ticaret etkinliği olan Trablusgarp Uluslararası Fuarı'na ev sahipliği yapıyor. Fransa'nın başkenti Paris'te yer alan Küresel Sergi Sanayii Derneği'nin (UFI) aktif üyelerinden biri olan uluslararası fuar her yıl düzenleniyor ve 2-12 Nisan tarihleri arasında gerçekleşecek. Katılımda 30 civarında ülkenin yanı sıra 2000'den fazla şirket ve kuruluş yer alıyor.

Trablus Arkeoloji Müzesi, Kızıl Kale Müzesi, antik bir kalenin içinde yer alıyor.

Karamanly Hanedanı, yani el-Karamanlı Evi, Ali Paşa El-Karamanlı'nın saltanatı sırasında 1750 yılında inşa edilmiş ve ölümüne kadar Yusuf Paşa tarafından kullanılmıştı.

Turizm ve yabancı turist akınının artmasından bu yana, kentteki otellere yönelik talep arttı. Bu artan talepleri karşılamak için, 2003 yılında merkezi iş bölgesinde yer alan Corinthia Bab Afrika Oteli inşa edildi ve Libya'daki en büyük oteldir. Trablus'taki diğer üst düzey oteller arasında Al Waddan Intercontinental ile Trablusgarp Radisson Blu Hotel'in yanı sıra diğerleri yer alıyor.

İnşaat halindeki projenin 2015 yılına kadar tamamlanması bekleniyor. Burası Trablusgarp iş merkezinin bir parçası ve kuleler ve oteller, bir pazarlama merkezi, restoranlar ve yer üstü ve yeraltı park yerleri olacak. Maliyetin 3,0 milyar Libya dinarından (2,8 milyar ABD Doları) fazla olması planlanıyor

Trablusgarp'taki genel müdürlük daireleri arasında Afriqiyah Airways ve Libya Havayolları da yer alıyor. Buraq Air'in Mitiga Uluslararası Havaalanı'nda genel müdürlüğü bulunuyor.

Libya İç Savaşı'nın (2011) etkileri nedeniyle 2017 yılına kadar, artan enflasyon, milis iç çatışmalar, bürokratik sorunlar, birden fazla merkez banka, parçalanmış hükümetler, yolsuzluk ve diğer meseleler yüzünden, Libya'nın ekonomik durumu kötüye gidiyor. Libya sakinleri, Merkez bankasının halka ABD doları vermeyi reddetmesi, 10 Dinar ile 1 ABD Doları arasında resmi fiyat verilmesi ve yerel ekonomiyi harap halktan satın alma gücünü yok etmeye sürükleyerek yerel ekonomiyi harabe etmek ve zarar vermeye teşvik etmek suretiyle, 1,37 Dinar ile 1 ABD Doları arasında değişen para yerine, kara borsadan dolar almalılar. Ancak milisler, silahlı nüfuzları ve yolsuzluğa bulaşmış doğaları nedeniyle 1,30 ile 1 arasındaki resmi oranlarda dolar satın alıp, 1 ila 10 ABD Doları tutarında LYD satarak bu patlamadan faydalandılar.

Şehir merkezinde yer alan Trablus'un Eski Kenti (El-Madina El-Kadima), Akdeniz'in klasik merkezlerinden biri ve önemli bir turizm merkezi.

Kentin eski kenti Medine, 2003 yılında BM ambargosunun kaldırılması sonrasında yurtdışından giderek daha fazla ziyaretçiye maruz kalmasına rağmen, kitle turizmi açısından hâlâ bozulmamış durumda. Ancak, duvarlarla çevrili Medine, huzurlu eski dünya hırsının büyük kısmını elinde tutuyor.

Üç kapı eski kasabaya erişim sağladı: Bab Zanata batıda, Bab Hawara güneyde ve kuzey duvarında Bab Al-Bahr. Kent duvarları hala ayakta duruyor ve şehrin iyi manzaraları için tırmanılabilir. Pazar, geleneksel yazılımlarıyla da bilinir; yerel pazarlarda güzel mücevherler ve giysiler bulunabilir.

İtalyan koloni hükümdarları tarafından inşa edilmiş ve daha sonra Kaddafi yönetimi altında yıkılmış bazı binalar var. Bunlar arasında Kızıl Kale'nin yanındaki Kraliyet Miramare Tiyatrosu ve Trablusgarp Demiryolu Merkez İstasyonu yer alıyor.

Çok sayıda avluya sahip geniş bir saray kompleksi olan Kızıl Kale Müzesi (Assaraya al-Hamra), kent siluetine hakim durumda ve Medine'nin eteklerinde yer alıyor. Kalenin etrafına yayılmış Osmanlı dönemine ait bazı klasik heykel ve fıskiyeler var.

İbadet yerlerinin arasında çoğunluğu Müslüman camilerden oluşuyor. Hristiyan kiliseleri ve tapınakları da vardı: Trablusgarp Katolik Kilisesi (Katolik Kilisesi), Kopya Ortodoks Kilisesi, Protestan kiliseleri, Evanjelik Kiliseler.

Trablus'taki en büyük üniversite olan Trablus Üniversitesi, kent sakinlerine ücretsiz eğitim veren bir devlet üniversitesi. Son birkaç yıldır özel üniversiteler ve üniversiteler de tıkanıyor.

Uluslararası okullar:

• Trablusgarp
• Deutsche Schule Tripolis
• Scuola Italiana El Maziri
• Trablus'taki Rus Büyükelçilik Okulu
• Trablusgarp
• Trablus Amerikan Okulu
• Uluslararası ISM Okulu
• Ladybird Uluslararası Okulu
• Trablus Uluslararası Okulu
• Trablus Dünya Akademisi

11 Haziran Stadyumu hem El Ahly hem de Al Ittihad'ın ev stadyumudur ve 1982 Afrika Uluslar Kupası Finalinin yapılacağı yerdi.

Futbol, Libya başkentinde en popüler spor. Trablusgarp, Libya'nın Al Madina, Al Ahly Trablusgarp ve Al Ittihad Trablus'un da aralarında bulunduğu en ünlü futbol kulüplerini barındırıyor. Trablus'taki diğer spor kulüpleri arasında Al Wahda Trablus ve Addahra yer alıyor.

Kent ayrıca 2002 yılında İtalya Süper Kupası'na da ev sahipliği yaptı. 2017 Afrika Uluslar Kupası Libya'nda oynanacaktı, tesislerden üçünün Trablusgarp'ta olması gerekmesine karşın, ikincil Libya İç Savaşı'nda devam eden ihtilaf yüzünden iptal edildi.

Trablusgarp 2009 resmi Afrika Basketbol Şampiyonası'nın final maçlarına ev sahipliği yaptı.

Trablus Uluslararası Havalimanı

Trablusgarp Uluslararası Havalimanı Trablus ve Libya'daki en büyük havaalanı. Trablusgarp'ın bir başka havaalanı, daha küçük bir Mitiga Uluslararası Havalimanı da bulunuyor.

Trablusgarp, 2007 yılında yapım aşamasındaki Sirte demiryollarının geçici varış noktası.

Temmuz 2014'te Trablus uluslararası Havalimanı, güvenlikten sorumlu Zintani milislerinin GNC'deki İslamcı milisler tarafından saldırıya uğramaları sonrasında, Misurati milis generali Salah Badi liderliğindeki "Libya Şafağı" kod adlı operasyona "Libya Şafağı Milisleri" adı verildi. Olay, laik Zintani militanlarının Kaddafi Rejimiyle geçmişte ilişkileri olduğu bilinen uyuşturucu, alkol ve yasadışı madde kaçakçılığı iddialarıyla suçlanması sonrasında meydana geldi. Libya Müftüsü Sadık el hariani Libya Şafak Operasyonuna övgüde bulundu.

Trablusgarp'ın merkez havalimanı için yürütülen savaşın sonucu, tesislerin %90'ının devre dışı bırakılmasıyla ya da bilinmeyen bir tahminle Milyarlarca dolar Hasar neticesinde yakılarak, 10 veya daha fazla uçak imha edilmesiyle tamamen yıkıldı. Havaalanı, Hava Trafiği Kontrol Kulesi'nin ana resepsiyon binasının tamamen çökmesi de dahil olmak üzere tamamen yıkılmış olduğu raporlarıyla Grad roketleriyle bombalandı. Çatışmalarda köprüler, Elektrik teçhizatı, su teçhizatı ve yolların da yer aldığı sivil yerleşim bölgeleri ve altyapı da hasar gördü. Büyük miktarda Kerosen yakıtı, gazlar ve ilgili kimyasallar içeren petrol depolama tankerleri yanarken, havaya büyük duman bulutları çıktı.

GNA'nın yıkılan tesislerin yeniden inşası için İtalyan bir 'Emaco Group' veya "Aeneas Consorzio" firmasına 78 Milyon Dolar'lık bir sözleşme vermesiyle yeniden inşa çalışmaları sürüyor. Tüm uçuşlar, 2017 yılından itibaren Mitiga Uluslararası Havalimanı olarak bilinen eski askeri üsse yönlendirildi.

• An-Naga camii, 10. yüzyıldan kalma bir caminin 1610. camiinin yeniden inşası olarak, çok katlı binasındaki ormanları kaplayan zengin süslenmiş Roma başkentleri haline geldi.

• Eski Trablusgarp Katedrali (şimdi bir cami) ve eski FIAT merkezi (Cezayir Meydanı) 1960'larda

• Eski Trablus'taki koridor

• Corinthia Hotel Trablus'un Trablusgarp skyline manzarası

• Eski Kızıl Kale

• Eski Trablus Kraliyet Sarayı

• Trablus Sahili

• Trablusgarp'taki İstiklal Caddesi

Rahibe şehirleri:

  Baltimore, Amerika Birleşik Devletleri

  Belgrad, Sırbistan

  Belo Horizonte, Brezilya (2003)

  Madrid, İspanya

  Saraybosna, Bosna-Hersek (1976)

• Collier'ın Yeni Ansiklopedisi'nden metin içerir (1921).